Dit is nu al bijzonder...
Een maand voor de presentatie van BORELING zijn alle tickets vergeven. Een volle bak dus! Ik word een beetje stil als ik de lijst doorneem. Natuurlijk, een hoop bekende namen, maar ook veel verrassingen. Uit mijn zakelijke netwerk, 'mijn' stad, mijn verleden: sommigen heb ik zo'n dertig jaar niet gezien. Het klinkt misschien gek, maar ik hoop dat ze niet (alleen) voor mij komen.
In de gesprekken en gesprekjes die ik naar aanleiding van het boek heb, merk ik dat alleen al de contouren van het verhaal gevoelige snaren raken. En, voor mij belangrijk, dat dat niet alleen of persé met mij te maken heeft. Het boek mag dan gebaseerd zijn op mijn eigen leven, de thema's die het aansnijdt zijn universeel en actueel: hoe ben jij gevormd door jouw kindertijd, zet je je daartegen af of zoek je verzoening, wat doe je als alles op het spel komt te staan, zíen we kinderen die in de knel zitten of kijken we (ja, ik ook) in ongemak weg?
"Wat wil je bereiken met je boek?" vroeg pr-specialist Marjo mij. Die vraag heb ik mijzelf regelmatig gesteld en is niet zo eenvoudig te beantwoorden. Allereerst hoop ik dat lezers er écht door geraakt worden. De boeken die mij het meeste leesplezier geven doen precies dat. Recent nog Liever dier dan mens van Pieter van Os, Op de achterbank van Olivier Willemsen (wát een schrijver is hij!) en Geheim leven van Carla de Jong (dank voor de tip, Johan!): drie totaal verschillende boeken, met als gemeenschappelijk kenmerk dat het verhaal geweldig wordt opgebouwd en écht binnenkomt. Maar dat bedoelde Marjo natuurlijk niet. De rode draad in het boek is de betekenis van mijn kindertijd in mijn leven. Waar ik op hoop, is dat er meer aandacht komt voor wat kinderen in de knel (zoals ik er een was, en jaren later mijn kinderen ook) nodig hebben. Een anti-wegkijkboek. Niet alleen bij instanties en ongetwijfeld goedbedoelende hulpverleners, maar ook bij jou en mij. Het isolement, de eenzaamheid, de worstelingen: hoe vaak kijken we ervan weg, vragen we "hoe is het" en accepteren we "goed hoor" als antwoord, terwijl we weten dat het echte verhaal veel ingewikkelder is? Als BORELING daar een bijdrage aan levert, hoe bescheiden ook, dan ben ik tevreden. Daarom wil ik dat het gelezen wordt!
Maar goed, zaterdag 30 maart wordt vooral een feestje. Een halve reünie, fijne livemuziek, een goed gesprek op het podium en in de zaal, wat lekkers te snacken en te drinken erbij. Vier het leven!
En daarna is het aan de lezer.
Comments