Afgelopen zaterdag hebben we met een volle zaal de geboorte van Boreling gevierd, met een lach, een traan en prachtige livemuziek. Mijn verhaal (letterlijk en figuurlijk) is nu in handen van de lezer. Ik weet wat ik gemaakt heb en waarom ik het als boek uit heb willen geven, toch is het spannend. “Het voelde aanvankelijk ongemakkelijk, ik ken je,” vertrouwde iemand mij toe. “Dat gevoel verdween nadat ik begon te lezen. Nu snap ik waarom je je levensverhaal naar buiten brengt.” Precies. Het gaat niet zozeer om mij, het verhaal dat ik wil vertellen is méér dan een persoonlijke getuigenis.
Ja, ook jongens worden seksueel misbruikt. Niet door een onbekende, maar vaak, of bijna altijd door iemand, die hem én het gezin nabij staat. Bij mij was het in de jaren 80, maar denk niet dat dat nu anders is. Sluipenderwijs, stap voor stap word je de val ingelokt, totdat je niet meer terug kunt. Ik heb het geluk gehad dat de verwerking van wat er gebeurd is al jaren geleden op gang kwam. Hoeveel mannen van mijn leeftijd, toen jongens, hebben het uit verwarring, schaamte en schuldgevoel weggestopt? “Het was de tijd van dokter Spock, jongens huilen niet. Er zijn er genoeg die tussen zes plankjes zijn geëindigd,” zei uitgever Bram Bakker afgelopen zaterdag.
Dat ik vatbaar was voor de aanvankelijk onschuldige toenadering heeft ook te maken met het gezin waar ik uit kom. Alles bij elkaar vormde het een toxische mix, wat in belangrijke mate heeft bijgedragen aan mijn wording als man en vader. Achteraf gezien heeft het een rol gespeeld in het stranden van mijn huwelijk en bij mijn onmacht en frustratie toen de scheiding uit de rails liep. Maar daarover een andere keer. Of beter: koop en lees het boek!
Waarom ik het toch spannend vind: wat als mensen ervan horen en níet gaan lezen? Wat zullen ze dan van mij denken? Dat het boek taboedoorbrekend is, is voor Bram een belangrijke reden om het uit te geven. Er zullen er zijn, die dat ongemakkelijk vinden – een taboe is niet voor niets een taboe. Mijn voorlopige conclusie: jammer dan.
Zie je wel, ik leer het nog wel ;-).